overtocht deel 3 – via de Eider

dinsdag 29 juni:
Zoals gezegd hadden onze buren genoeg argumenten voor ons om via de Eider naar Kiel te gaan. Als alles goed gaat hebben we de hele weg tot de sluis bij Nordfeld de stroom mee  en voorbij de sluis heb je geen tij meer.

‘s Ochtends wil de tweede boot in de laag op Helgoland al om 7 uur vertrekken. Wij liggen als vierde dus moeten we toch weer vroeg op, om ruimte maken. Uiteindelijk start hun boot niet, omdat de accu leeg is. Wij zijn intussen al zo wakker dat we iets eerder dan gepland vertrekken, waardoor we het eerste stukje het tij tegen hebben.

We moeten ongeveer 25 mijl varen vanaf Helgoland tot het begin van de vaarroute naar de Eider afleggen. Vanaf dan is het slakkeren, vanwege allerlei ondieptes.  Maar de geul is breed genoeg en voor het grootste deel hebben we stroom mee.

Een voordeel van deze tocht is dat het lekker rustig is. We komen eigenlijk  niemand tegen tot het Eidersperrwerk. Behalve wat luierende zeehonden of robben op een zandbank. Hebben we die eindelijk toch nog gezien.

Als we door het sperrwerk heen zijn dan hebben we nog 16 mijl voor de boeg tot de sluis bij Nordfeld. Alles gaat volgens plan en met ruim 2 knopen stroming mee schiet het lekker op. Op de Eider zien we nog een  paar verdwaalde zeehonden en verder zijn het vooral schapen, koeien en ganzen in het riet of gras. Erg mooi en zoals gezegd lekker rustig.

 

Na drie bruggen komen we rond  kwart  voor zes bij de sluis. Meteen daarachter kunnen we in een klein verenigingshaventje liggen voor de nacht. Sanitair is keurig, maar de waterdruk is erg laag. Aals de koeien uit de waterbak drinken, dan heb je nog maar een klein straaltje over. Dus geen douche.

De Nederlanders (echte Amsterdammers) uit Helgoland liggen er al en na een drankje is het alweer bedtijd.