weer een Mistral

16 en 17 juli:
We weten dat er weer een mistral (volgens de voorspellingen kort, maar erg krachtig) aan zit te komen en kiezen ervoor om toch een langere tocht van boven de 30 mijl te doen, zodat we meteen in San Remo liggen. Een goede en veilige haven en tevens de laatste plaats voor ons in Italië. De tocht  ernaartoe gaat vlot. Vanaf Capo Mele is het ineens een stuk drukker met zeilboten, leuk druk.

In San Remo komen we langs een redelijk groot jacht te liggen. Een Bernetti.  Dat is op zich niet erg, maar als het gaat waaien weet je het maar nooit. We liggen ca. 2-3 m van hem vandaan. Dat lijkt veilig, maar vrijdagnacht gaat het dan in San Remo flink waaien en komt onze buurman af en toe tot minder dan 1/2 m bij ons vandaan. Dan maar hopen dat zijn mooringlijnen het houden. s’ Nachts heeft Sebas toch nog maar een extra spring op onze boot gelegd om ons verder van onze buurman te trekken. Dit ook om te voorkomen dat ons anker hem beschadigd. Die Bernetti’s zijn nogal duur ;-)

San Remo is een aardige stad. Het oude gedeelte licht boven op een heuvel en heeft hele smalle straatjes, die hier en daar helemaal overdekt zijn. Het zijn dan ook meer paadjes en het  lijkt een doolhof. Helemaal boven op de heuvel staat een kerk.

Verder heeft San Remo langs de kust een breed fietspad, wat erg lekker is. We gebruiken de fietsen dan ook veel.